Ta se ideja nije iscrpljivala u pozicioniranju prema nauku crkvenih ili državnih institucija, nego je temelje vlastitu razvoju pronalazila u duhovnom povezivanju s tekstovima filozofijskih autoriteta. Prema autorovu sudu, filozofija se u srednjem vijeku općenito uzevši shvaćala »kao racionalno istraživanje posljednje zbiljnosti te najdubljih počela i uzroka stvari. Tako su je shvaćali sami mislioci, i to kako u samom bavljenju njome tako i u nje­zinom tumačenju kao nauka (disciplina)«.